Ayakkabı tamirciliği tarihe mi karışıyor?
Ayakkabı tamircilerinin en büyük problemi çırak bulamamak. Ayakkabı tamirciliği ve çanta tamirciliği, kaybolmaya yüz tutan meslekler arasında yer alıyor.
Osmancık ilçesinde ayakkabı ustası Şuayip Ekinci, çırak bulmada sorun yaşandığını söyledi.
Ayakkabı imalatı ve tamirciliği babasından öğrendiğini ifade eden Ekinci, 1985 yılından beri ilçede açtığı mekanında ayakkabı tamirciliği yaparak geçimini sağladığını ifade etti.
İlçede çırak bulmada sorun yaşadıklarını belirten emektar usta Ekinci, ”Bu mesleği babamdan örendim. Babamın yanında çırak yetiştim. Osmancık’ta ortaokulda okurken hem okula gidiyordum, hem de babamın yanında çalışıyordum. İlçede 35 yıldır ayakkabı tamirciliği yapıyorum. Çocuklarımı bu meslek sayesinde okuttum. Şu anda oğlum üniversiteyi bitirdi ve yanımda çalışıyor. O da benim yanımda çırak yetişti ve şu anda usta ve tek başına işi yapabiliyor. Zaman zaman oğlumu İstanbul’a kunduracıların yanına gönderiyorum. Bu işi geliştirmesini istiyorum. O da bu hususta azimli ve işi seviyor. Bugün çırak bulmada zorlanıyorum. Kalıp alıp ayakkabı yapmak veya ayakkabı tamirciliği yapan fazla yok, koca ilçede bir iki kişi kaldı.
Bu meslek, kaybolmaya yüz tutan meslekler arasında yerini almaya başladı. Seri imalatların yanı sıra fabrikasyon ürünler ile ithal ayakkabılar bizi olumsuz etkiledi. Artık kalıp alıp ayakkabı yapamaz duruma geldik. Müşteri yok. Ancak ayakkabı tamiri, kemer, çanta ve valiz tamiri ile bir de ayakkabı boyama gibi işler geliyor. Meslekte zor anlarımızı yaşıyoruz” diye konuştu.
Ayakkabı ve Tekstil Tasarımcısı Ertuğrul Ekinci ise Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi, Tekstil ve Ayakkabı Tasarımı Bölümünü bitirdiğini belirterek, ilçede babasının yanında usta olarak çalıştığını, amacının; babasına ait iş yerini geliştirerek büyütmek istediğini ifade etti. (Hüseyin Çetinkaya)